ଅଣୁଗଳ୍ପ

                            ସଉକ ଓ ଜୀବିକା

ଅଫିସରେ ଚାଲିଥାଏ ବାର୍ଷିକ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ । Employee ମାନଙ୍କ ଭିତରୁ ଅନେକ ନାଚ, ଗୀତ, ମିମିକ୍ରି ଆଦି ଉପସ୍ଥାପିତ କରୁଥାନ୍ତି ଷ୍ଟେଜରେ । ପରବର୍ତ୍ତୀ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ ପରିବେଷଣ କରିବା ପାଇଁ ହାତରେ ବଂଶୀଟିଏ ଧରି ଉପରକୁ ଉଠିଲେ ଜଣେ ସହକର୍ମୀ । ବଂଶୀ ଧ୍ୱନିରେ ସେ ପରିବେଷଣ କଲେ ଦୁଇ ତିନୋଟି ଲୋକପ୍ରିୟ ହିନ୍ଦୀ ଓ ତାମିଲ ଗୀତ । ଉପସ୍ଥିତ ଦର୍ଶକ କରତାଳି ଓ ସିଟି ବଜେଇ ଉତ୍ସାହିତ କଲେ । ସମସ୍ତେ ଆଦୃତ କଲେ ତାଙ୍କର ଏ ବିଶେଷ କଳାକୁ ।

                               **** *** ****

ଅଫିସ ବାହାରର ଗଳି ରାସ୍ତା । ଦୁଇପଟେ ଅନେକ ଉଠା ଜଳଖିଆ ଓ ଚା ସିଗାରେଟ ଦୋକାନ । ଚାରିଟା ବାଜିଲେ ଏଠି ଲାଗେ ଭିଡ଼ । କର୍ମଚାରୀମାନେ ଆଖପାଖ ଅଫିସରୁ ଛୁଟି ଆସନ୍ତି ଏଠାକୁ ଚା ଜଳଖିଆ କିମ୍ବା ସିଗାରେଟ ପାଇଁ । ଦୁଇ ତିନି ଘଣ୍ଟା ଧରି ବେଶ ଭିଡ଼ ଜମେ ଏଠି । କିଛି ମହିଳା ଛୋଟପିଲା କାଖେଇ ଏବଂ କିଛି ବୁଢା ବୁଢ଼ୀ ବାଡ଼ି ଖଣ୍ଡେ ଖଣ୍ଡେ ଧରି ଆସି ପହଞ୍ଚି ଯାଆନ୍ତି ଏଠି ଓ ବୁଲି ବୁଲି ମାଗନ୍ତି ଭିକ ।

ଏ ଭିଡ଼ ଭିତରୁ ଜଣେ ଲୋକ ରାସ୍ତା କଡରେ ବସି ବଜାଉଥିଲା ବଂଶୀ । ବିଭିନ୍ନ ନୂଆ ପୁରୁଣା ଗୀତର ସ୍ୱରରେ । ଗାମୁଛାଟିଏ ପାରି ଦେଇଥାଏ ଆଗରେ । କାଳେ କେହି ବ୍ୟକ୍ତି ଖୁସି ହୋଇ ପଇସାଟିଏ ପକେଇଦେବେ ସେ ଗାମୁଛାରେ । ଅଧିକାଂଶ ଲୋକ କିନ୍ତୁ ଶୁଣି ନଶୁଣିଲା ପରି ଚାଲି ଯାଉଥାନ୍ତି ।

ବୋଧେ ଏଇ ହେଉଛି Hobby ଓ Profession ମଧ୍ୟରେ ପ୍ରଭେଦ ।


                                ----****-----

                                ଟେଲିଫୋନର ମଜା 

ନବେ ଦଶକର କଥା । ଘରକୁ ନୂଆ ନୂଆ କରି landline ଫୋନଟିଏ ଆଣିଥାନ୍ତି ଆମ ଗାଁ'ର ନରିଆନା । ଅଫିସରୁ ଦିନେ ଖରାବେଳେ ଖାଇସାରି ପାନ ଖଣ୍ଡେ ପାଟିରେ ପକେଇ ଘରକୁ ଫୋନ କଲେ । ଏପଟୁ ଉଠାଇଲେ ତାଙ୍କ ଘରଣୀ । ଘରଣୀଙ୍କ କଣ୍ଠରୁ "ହାଲୋ" ଶୁଣି ଟିକେ ରସିକିଆ ହୋଇ ପଡିଲେ ନରିଆନା ।
"ହାଲୋ ଡାଲିଂ !"
"ଯୋଗଣୀଖିଆ.. ଡାଲି ନା ତରକାରି.."
ବର୍ଷିଗଲେ ଏପଟୁ ନରିଆନାଙ୍କ ଘରଣୀ, କଣ୍ଠସ୍ୱରକୁ ଜାଣି ନପାରି । ରୋମାଣ୍ଟିକ ନିଶା ସବୁ ଉତୁରି ଗଲା ନରିଆନାଙ୍କର । ଫୋନ ରଖି ମୁହଁଟିକୁ ପିତା କରି ଫାଇଲ ଚାଷରେ ମନ ଦେଲେ ।
ବର୍ଷିଗଲେ ସେପଟରୁ ନରିଆନାଙ୍କ ଘରଣୀ ନନ-ଷ୍ଟପ ।
ରୋମାଣ୍ଟିକ ନିଶା ସବୁ ଉତୁରିଗଲା ନରିଆନାଙ୍କର । ଫୋନ ରଖି ଫାଇଲ ଚାଷରେ ମନ ଦେଲେ ।

                             -----*****-------